Τα σχολεία αναπνέουν!!!

Έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια από τότε που τα παιδιά έβαλαν υποχρεωτικά μάσκα για πρώτη φορά  για να έρθουν στο σχολείο.

Έμαθαν:

Να κρύβουν χαμογέλα αλλά να χαμογελούν με τα μάτια.

Να μην αγκαλιάζονται αλλά να χαιρετιούνται εγκάρδια από μακριά.

Να ενώνουν  γροθιές για να συγχαίρουν συμπαίκτες και φίλους.

Να βάζουν αντισηπτικό και όχι σαπούνι γιατί πώς αλλιώς θα είναι ασφαλή από τον Covid.

Να υποδύονται τους "μασκοφόρους", ανέβασε, κατέβασε τη μάσκα γιατί να φας και κολατσιό με τη μάσκα δεν γίνεται.

Να καταλαβαίνουν το δάσκαλο και την παράδοση μετ 'εμποδίων αλλά οκ...ευτυχώς υπάρχουν και οι πίνακες...

Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα παιδιά ζήσαν και ζουν ανεπανάληπτες στιγμές....

Όπως και να έχει....φτάσαμε αισίως στα Χριστούγεννα.

Τα παιδιά ζώντας μια νέα πραγματικότητα προσπάθησαν να  μάθουν, να αναπτύξουν δεξιότητες, να υιοθετήσουν στάσεις ζωής. Δηλαδή ό,τι διατείνεται ότι κάνει το ελληνικό σχολείο. 

Και όχι μόνο...

ΑΠΟ την αρχή της χρονιάς πολλά σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ρόδου. 

Πήραν μέρος σε ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus+.

Ανέλαβαν φιλανθρωπική δράση. 

Εκτύπωσαν βιβλία και παραμύθια. 

Συνεργάστηκαν σε κοινές δράσεις.

Έφεραν συγγραφείς και πραγματοποίησαν εκδηλώσεις.

ΟΠΩΣ μόνο το σχολεία ξέρουν να κάνουν.

Ως ζωντανοί οργανισμοί που είναι αναπνέουν και δημιουργούν ...έστω και με μάσκες! 

Χρόνια σας πολλά, λοιπόν,  σας εύχομαι ολόψυχα αγαπημένα  μου σχολεία και πάντα Χαρούμενα και Ανοιχτά!!

Η φωτογραφία από τη δράση του 2ου Δημοτικού Καλυθιών Ρόδου και την τάξη της Πέμπτης. Ένα παραμύθι γραμμένο από παιδιά για παιδιά που έχουν ανάγκη!!