Είμαι εγώ η μόνη που δεν ξαφνιάζομαι και που στα αλήθεια είναι λογικό στην ηλικία της ξεγνοιασιάς και της αθωότητας, της παιδικής και εφηβικής ηλικίας να παρατηρούνται φαινόμενα βίας δεδομένων των συνθηκών;
Γιατί;;;
Τι φταίει;;;
Γιατί παιδιά επιδεικνύουν τόσο μίσος και μάλιστα μεταξύ τους ;;;Έχουν πολύ περισσότερα να τα ενώνουν πάρα να τα διαχωρίζουν.....
Εντούτοις συμβαίνουν και σοκάρουν. Το θέμα είναι γιατί μας σοκάρουν;;
Μεταξύ μας δεν θα έπρεπε.
Τα παιδιά μας δεν φύτρωσαν από μόνα τους, ούτε μεγάλωσαν αφ'εαυτού τους. Είναι δικά μας αποτελέσματα...Είναι οι συνισταμένες των συντεταγμένων τόσο της οικογένειας όσο και της κοινωνίας στην οποία αυτή αναπτύσσεται.
Δεν γεννήθηκαν θύματα, ούτε θύτες, ούτε απλοί παρατηρητές. ΕΜΕΙΣ τα φέραμε σε μια τέτοια κατάσταση και σήμερα αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τέτοια φαινόμενα;;;
Αναπάντητα ερωτηματικά ;;Όχι,βέβαια.
Το θέμα είναι αν κλείνουμε τα αυτιά έστω και τώρα για να μην αναλάβουμε την ευθύνη.
Το σχολείο που βεβαίως, και αυτό φέρει μερίδιο ευθύνης αλλά όχι τον πρωταρχικό, αν με ρωτάτε, προσπαθεί να αντισταθμίσει την κατάσταση τα τελευταία χρόνια ανοίγοντας διάλογο ανάμεσα σε γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς.
Στα πλαίσια αυτά η σημερινή ομιλία του παιδοψυχιάτρου ψυχοθεραπευτή Γεώργιου Σουρούλια στο δημοτικό σχολείο Παστίδας στις 16.45 με είσοδο ελεύθερη που διοργανώνει ο Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου.Σκοπός της ομιλίας είναι να ερευνηθούν τα αίτια, να εντοπιστούν οι συνέπειες και να αναδυθούν οι τρόποι αντιμετώπισης αυτού του καρκινώματος.
Και δεν ειναι καθόλου υπερβολή. Λάθη έχουν γίνει από πολλές πλευρές και έχουν παγιωθεί συμπεριφορές στα παιδιά μας αλλά δεν είναι πολύ αργά για να βελτιωθούν τα πράγματα αφού πρώτα τους ζητήσουμε μια ειλικρινή συγγνώμη. Γιατί δεν ξέραμε και βγάλαμε πάνω τους όλα τα απωθημένα μας και δεν νοιαστήκαμε να τους μάθουμε δύο βασικά: να σέβονται τον Εαυτό τους και να σέβονται και τον Άλλον.
Δικαιολογία δεν υπάρχει. Η πληροφόρηση γύρω από τέτοια θέματα είναι μεγάλη στις μέρες μας. Όταν κλείνουμε τα αυτιά απλά κάνουμε κακό στο παιδί μας.Θύμα ή θύτης ή παρατηρητής το παιδί μου είναι δυστυχισμένο.........
Το θετικό του πράγματος είναι ότι όλα μπορούν να ανατραπούν αν πρωτίστως αναγνωρίσουμε το μερίδιο της ευθύνης μας, αν σκύψουμε πάνω του με αγάπη, αν αντιληφθούμε τις ανάγκες του, αν του διδάξουμε την αξία Του καθώς και εκείνη του Άλλου....αν αλλάξουμε ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΙΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου