Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Άδεια σχολειά ......

Πηγαίνοντας στο άδειο νηπιαγωγείο που εργάζομαι γιατί πηγαίνουμε περιστασιακά και κυλιόμενα με τις συναδέλφους για ανειλλημένες υποχρεώσεις που έμειναν μετέωρες συνάντησα κι άλλα άδεια σχολεία και έσπασε η καρδιά μου.

Πού πήγαν τα παιδιά, οι φωνές τους, τα παιχνίδια τους;;Δεν ακούγεται πια το κουδούνι, δεν ακούγονται πια οι εκπαιδευτικοί.
Άδεια κτήρια, άδειες αυλές...Σπίτια μας όλοι ....!!!!!
«ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ!! ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ!! Πολλές εκδοχές ένα το νόημα!! Τι λέξη κι αυτή...» σκέφτηκα. «Όλο φωνήεντα σαν να μου φωνάζει για να με τρομάξει, για να τρομάξει τα παιδιά.»

Ίσως θα έπρεπε μπας και συνετιστούμε λίγο και δεν το παίρνουμε τόσο αψήφιστα εμείς οι όχι και πολύ μεγάλοι...οι όχι και πολύ μικροί....

Τα παιδιά αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μας, τη στάση μας, την ψυχραιμία μας...

Αργά ή γρήγορα θα τελειώσει όλο αυτό και καλό θα είναι να τελειώσει με όσο λιγότερες απώλειες γίνεται.

Θα ξαναγεμίσουν τα σχολικά κτήρια με παιδικές φωνούλες, με εφηβικές συνομιλίες....με εκπαιδευτικές νουθετήσεις....θα ακουστεί και πάλι χαρμόσυνα....το ηλεκτρικό κουδούνι και ο διευθυντής-προϊστάμενος/η θα βγάλει ένα θερμό καλωσόρισμα στην προσευχή, πιο θερμό από εκείνο του Σεπτέμβρη που μας πέρασε.

Μέχρι τότε.....Τα σχολεία θα παραμένουν άδεια, ήσυχα χωρίς μιλιά αλλά η καρδιά τους θα χτυπάει δυνατά καλώντας μας πίσω. Τα χρώματα και οι ζωγραφιές τους θα είναι πιο ζωντανές από ποτέ και θα υπομένουν καρτερικά κι αυτά όπως κι εμείς να συναντηθούμε ξανά ............

Σχολεία πιο όμορφα από ποτέ😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍

           15ο Δημοτικό Σχολείο Ρόδο
          13ο Δημοτικό Σχολείο Ροδου



                       Προς το παρόν.....................

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Κύπρος, Ελλάδα, Ομογένεια Εκπαιδευτικές γέφυρες 2019-2020

Τι κοινό έχει ένα νηπιαγωγείο, ένα δημοτικό και ένα λύκειο;
Πολλά αν θέλετε τη γνώμη μου. 
Ένα όμως είναι το βασικό!

Η αγάπη για τα παιδιά τους και η πεποίθηση ότι αυτά μπορούν να διαχειριστούν και να κατανοήσουν πολύ περισσότερα από ότι εμείς νομίζουμε. Και μάλιστα, όχι μόνο να τα κάνουν κτήμα τους αλλά και να δημιουργήσουν, από τις νέες γνώσεις που θα αποκτήσουν, καινούριες νεότερες, και επιπροσθέτως να παράγουν δεδομένα και  προϊόντα αξιόλογα προς αξιολόγηση και προς βράβευση στην Ελλάδα την Κύπρο και την ομογένεια χτίζοντας έτσι εκπαιδευτικές γέφυρες.

Συγκεκριμένα, στο φετινό διαγωνισμό για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ελλάδα, Κύπρος, Ομογένεια: Εκπαιδευτικές γέφυρες» της Πρωτοβάθμιας Σερρών βραβεύτηκαν 3 σχολεία της Ρόδου για τη συμμετοχή τους και τις δουλειές που κατέθεσαν το καθένα με το μοναδικό του τρόπο.

Tο λύκειο Αφάντου κέρδισε το 1ο βραβείο στην κατηγορία PROJECT  πραγματοποιώντας μια διερεύνηση των παράλληλων ιστορικών περιόδων που γνώρισαν το Δωδεκανησιακό Σύμπλεγμα και η Μεγαλόνησος τον 20ο αιώνα μέχρι την απελευθέρωσή τους από τον ξένο ζυγό (ιταλικό-αγγλικό). Υπό την επίβλεψη  των υπεύθυνων  καθηγητών  του Προγράμματος, της κ. Στυλιανής Βουτσά και κ. Βενέτιου Θωμίδη, τα παιδιά της Β΄Λυκείου  διερεύνησαν το θέμα μέσα από βιβλία, επισκέφτηκαν το Σύλλογο Κυπρίων και συνομίλησαν με το Διοικητικό Συμβούλιο, αναζήτησαν πηγές στο διαδίκτυο και κατέληξαν σε συμπεράσματα  που αποτελούν το PROJECT το οποίο και βραβεύτηκε.

Συγκεκριμένα οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί αναφέρουν :

«Το Project αυτό πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των Σχολικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου. Στους μαθητές της Β’ Τάξης του Γενικού Λυκείου Αφάντου προτάθηκε ως αντικείμενο εργασίας να ασχοληθούν με ένα ιστορικό θέμα που αφορά τόσο στον τόπο τους, τα Δωδεκάνησα, όσο και στην Κύπρο, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Ελλάδα, Κύπρος: εκπαιδευτικές γέφυρες» και αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Οι μαθητές προέρχονταν από τη Β’ Λυκείου και, συγκεκριμένα, από τα τμήματα Β1, Β2 και Β4. 

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες, οι υπεύθυνοι καθηγητές πρότειναν κάποιες κεφαλαιώδεις βιβλιογραφικές αναφορές, όπως για παράδειγμα, την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος ΙΕ΄ που υπάρχει στη Βιβλιοθήκη του σχολείου μας, αλλά και άλλα βιβλία, τα οποία είτε υπήρχαν στη Βιβλιοθήκη του σχολείου (για παράδειγμα, «Δωδεκάνησα. Η πορεία προς την Ενσωμάτωση») είτε μας τα παρείχε ο Σύλλογος Κυπρίων Ρόδου (τα τελευταία αφορούσαν κυρίως στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ). 

Με τον Σύλλογο Κυπρίων Ρόδου και, συγκεκριμένα, με τον Πρόεδρό του, κ. Γεώργιο Συμεωνίδη, ήρθαν σε επαφή οι υπεύθυνοι καθηγητές του Προγράμματος, η κ. Στυλιανή Βουτσά κι ο κ. Βενέτιος Θωμίδης, και πραγματοποιήθηκε επίσκεψη των μαθητών στα γραφεία του Συλλόγου στις 26 Φεβρουαρίου 2020. Εκεί,  οι μαθητές ερευνητές ξεναγήθηκαν στη Βιβλιοθήκη και μίλησαν με εκπροσώπους του Διοικητικού Συμβουλίου, ανταλλάσσοντας απόψεις για όσα τους εντυπωσίασαν ή προβλημάτισαν από αυτά που διάβασαν κατά τη διάρκεια της εκπόνησης του Project.
Επίσης, στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης για τα θέματα της Κύπρου, η υπεύθυνη καθηγήτρια Στυλιανή Βουτσά παρουσίασε στις 15 Δεκεμβρίου 2020 στο Νεστορίδειο Μέλαθρο της Ρόδου το βιβλίο που επιμελήθηκε ο κ. Σάββας Καλεντερίδης με τίτλο «Νικόλαος Κατούντας, ο Λεωνίδας της Κερύνειας» (εκδ. Ινφογνώμων 2019), σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Κυπρίων Ρόδου τιμώντας την παγκόσμια ημέρα θυμάτων Γενοκτονιών. Παρόντες ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα, κ. Κυριάκος Κενεβέζος, ο κ. Σάββας Καλεντερίδης και ο δημοσιογράφος κ. Παντελής Σαββίδης. Το περιεχόμενο του βιβλίου κοινοποιήθηκε μετά στους μαθητές του Project κι ακολούθησε συζήτηση στην τάξη για τα δραματικά γεγονότα του 1974, τα οποία οι μαθητές σε μεγάλο βαθμό αγνοούσαν.

Οι μαθητές εργάστηκαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό για την εκπόνηση της εργασίας, αναζητώντας και μόνοι τους πηγές στον Διαδίκτυο (όπως για παράδειγμα, την ηλεκτρονική διεύθυνση των archeia.moec.gov.cy) και δουλεύοντας ως επί το πλείστον στην αίθουσα Πληροφορικής του σχολείου, χωρισμένοι πάντα σε ομάδες και με την καθοδήγηση των υπεύθυνων εκπαιδευτικών. Οι μαθητές με οξυδέρκεια κατέληξαν σε κάποια συμπεράσματα ύστερα από την παράλληλη μελέτη των ιστοριών των δύο περιοχών. 

Στόχος της εργασίας υπήρξε η διερεύνηση των παράλληλων ιστορικών περιόδων που γνώρισαν το Δωδεκανησιακό Σύμπλεγμα και η Μεγαλόνησος τον 20ο αιώνα μέχρι την απελευθέρωσή τους από τον ξένο ζυγό (ιταλικό-αγγλικό). Επίσης, εξίσου σημαντική θεωρήθηκε η γνωριμία από πλευράς των μαθητών της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας της Ελλάδας, και συγκεκριμένα του τόπου τους (Ρόδος, Δωδεκάνησα) και της Κύπρου, και μάλιστα σε παράλληλη εξέταση. 

Η μαθήτρια Χατζηχριστοδούλου Αναστασία του Β4 επιμελήθηκε το Παράρτημα της εργασίας, το σχετικό με την αρχιτεκτονική των Ιταλών στα Δωδεκάνησα, μετά από δική της επιθυμία, αφού ασχολείται συστηματικά με το σχέδιο και υπό την καθοδήγηση του καθηγητή της, κ. Ιωάννη Ματσαμά. 

Όσον αφορά στη διάχυση των αποτελεσμάτων του πονήματος, αρχικά προγραμματίστηκε η δημοσίευση της εργασίας των μαθητών στην ιστοσελίδα του σχολείου και απόσπασμα αυτής και στον Τοπικό Τύπο. Επίσης, η εργασία των μαθητών πρόκειται να  παρουσιαστεί σε εκδήλωση του σχολείου, κατά πάσα πιθανότητα στην Τελετή Αποφοίτησης τον Ιούνιο, ώστε να έχει απήχηση και στην τοπική κοινωνία.

Τέλος, διακαής πόθος όλων μας, μαθητών και υπεύθυνων εκπαιδευτικών, είναι να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε τo Project μας σε μορφή Power Point στο μαθητικό συνέδριο στη Λευκωσία, στις 5 Μαΐου 2020 και να δούμε από κοντά τους μαρτυρικούς τόπους και τα ‘φυλακισμένα μνήματα’, αποτίοντας τον δικό μας φόρο τιμής. 

Κλείνοντας, να ευχαριστήσουμε τον φίλο ιστορικό, Καθηγητή της Σχολής Πολεμικού Ναυτικού, κ. Ζήση Φωτάκη, για την ιδέα που μας έδωσε να εξετάσουμε παράλληλα ιστορικά γεγονότα στα Δωδεκάνησα και στην Κύπρο. Από την πρόταση αυτή του κ. Φωτάκη γεννήθηκε η ιδέα για το αντικείμενο αυτής της εργασίας και του είμαστε ευγνώμονες.»

Το 3ο Νηπιαγωγείο Καλυθιών πήρε το 1ο βραβείο στην κατηγορία ΤΑΙΝΙΑ, για την ταινία "Το κίτρινο φορεματάκι" που αναφέρεται στην πραγματική ιστορία ενός μικρού κοριτσιού που έφυγε το 1974 από  την Κύπρο κρατώντας το χέρι της μαμάς της μετά την εισβολή των Τούρκων στην Μεγαλόνησο φορώντας το αγαπημένο κίτρινο φορεματάκι της.
Τα παιδιά άκουσαν την ιστορία της και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Την δραματοποίησαν, αναπαραστώντας κάθε της συναίσθημα μέχρι τη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα που ζει σε αυτήν και δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης.

Η ταινία επενδύθηκε με ένα πολύ όμορφο τραγούδι γραμμένο από τη νηπιαγωγό Νίτσα Αργυρού με τίτλο 《Ελευθερία》 το οποίο μελωποιήθηκε από την καθηγήτρια μουσικής Ματίνα Μάστορα και αποδόθηκε με την πανέμορφη φωνή της. Το τραγούδι βραβεύτηκε στον διαγωνισμό με το 2ο βραβείο στην κατηγορία ΤΡΑΓΟΥΔΙ.

Τη λήψη των σκηνών και το τελικό μοντάζ έκανε ο Σάββας Αργυρός.
Οι νηπιαγωγοί Παπαφιλίππου Μαρία και Σολωμού Ιωάννα σκηνοθέτησαν την Ταινία ενώ φιλικά συμμετείχαν οι νηπιαγωγοί Ασπασία Γιαρενάκη, Τραϊανή Παρασκευή, Νίτσα Αργυρού και η μαθήτρια Β' Γυμνασίου Χρυσάνθη Ρίζου.
Τα γυρίσματα έγιναν στο χωριό των Καλυθιών και στη παραλία καθώς επίσης και μέσα στο νηπιαγωγείο.

Στο τέλος της ταινίας γίνεται αναφορά σε ιστορικά στοιχεία που βρήκαν οι νηπιαγωγοί με τα παιδιά και έγραψαν.

Τέλος, γίνεται αναφορά στο πραγματικό πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται η ταινία και δεν είναι άλλη από την σχολική σύμβουλο νηπιαγωγών Κατερίνα Καζέλα που διετέλεσε σύμβουλος για 2 χρόνια στα Δωδεκάνησα και υπήρξε πηγή έμπνευσης για παιδιά και εκπαιδευτικούς.
3ο Νηπιαγωγείο Καλυθιών
Στον ίδιο διαγωνισμό και στην κατηγορία τρισδιάστατες ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ το 2ο βραβείο πήρε το 2ο Δημοτικό Σχολείο Καλυθιών με την δημιουργία μιας τρισδιάστατης απεικόνισης της σκέψης των παιδιών της Α' Δημοτικού και του τμήματος της κας Βραχνά. Τα παιδιά με τη βοήθεια της εικαστικού κας Σαβράνη αφού άκουσαν, έψαξαν, έμαθαν και κατανόησαν πόσα πολλά ενώνουν τα παιδιά των 2 νησιών προχώρησαν στην κατασκευή μιας τρισδιάστατης αφίσας όπου αποτύπωσαν πόσο σηναντική είναι για αυτά η Κύπρος, βάζοντάς την στην μέση του κύκλου τους για να την προστατεύσουν. Και ιδού το αποτέλεσμα!!!


Πόσο υπέροχες δουλειές από παιδιά διαφορετικής ηλικίας με ένα μόνο στόχο:να δημιουργήσουν γέφυρες, να συσχετίσουν πολιτισμούς, να ενώσουν ανθρώπους και συνειδήσεις, να κατανοήσουν ότι είναι μοναδικοί αλλά και τόσο ίδιοι με τους άλλους....να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι ......

Κάθε προσπάθεια μαθητική που μας φέρνει πιο κοντά στους άλλους λαούς αποδεικνύοντας την ομοιότητά μας και ταυτόχρονα τη μοναδικότητα μας ως λαός είναι άξια συγχαρητηρίων.
Υποκλινόμεθα!!!! 




Παρασκευή 13 Μαρτίου 2020

Όταν τα παιδιά δημιουργούν...Όλα φαίνονται καλύτερα....

Μουσική εναντίον πανικού 

Τα παιδιά του Μουσικού Γυμνασίου Ρόδου απαντούν με το μοναδικό δημιουργικό τους τρόπο και το ταλέντο τους σε όλους αυτούς  που θέλουν  να πιστεύουν ότι οι νέοι αγνοούν, εθελοτυφλούν, αδιαφορούν .....
Λοιπόν, τα παιδιά ΔΕΝ είναι καθόλου έτσι....

Και ανησυχούν και νοιάζονται ...
Κι αν στιγμιαία και στην αρχή γέμισαν τις καφετέριες, είναι κι αυτή η υπεραισιοδοξία που τους διακατέχει 
για όλα .............
ότι όλα μπορούν να τα κάνουν ...
όλα είναι διαχειρίσιμα...
ότι οι μεγάλοι υπερβάλλουν και μιζεριάζουν.

Στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι...
Είναι πολύ πιο σκεπτόμενοι από όσο νομίζουμε.
Είναι πιο πολύ πιο  ευαισθητοποιημένοι από ότι εικάζουμε. 
Κανένας τους δεν θέλει να πάθει κακό ο γείτονας τους, ο συγγενής τους....
Δεν είναι τόσο άμυαλοι και άκαρδοι.
Παιδιά μας είναι .....
Την στιγμιαία και ρωμαλέα τους στάση ..
μόνο ως αντίδραση στο  παγκόσμιας εμβέλειας πανδημικό σκηνικό μπορώ να την εκλάβω.....

Αν τους μιλήσουμε, αν τους διδάξουμε πρωτίστως με τη δική μας στάση ...θα μας εκπλήξουν!
Συγχαρητήρια Νίκο Κ, Νίκο Κ, Σταύρο Μ, Μιχάλη Β, Χριστομανώλη Σ.
Σας ευχαριστούμε που ξυπνήσαμε ευχάριστα σήμερα 14/3/2020 και δηλώνουμε ότι μαζί σας:
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΑΝΕΤΑΑΑΑΑ!!!
ΓΙΑΤΙ;;;;;;;
ΓΙΑΤΙ.....ΜΠΟΡΕΙΤΕ!!!!


Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

CINEMA διάβασε;; Η Ρόδος Ναι!!!

Δεν είναι η πρώτη φορά που σχολεία της περιφέρειας μας διακρίνονται στο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους "Cinema διάβασες;". Και νομίζω, πως δεν θα είναι κι  η τελευταία.Το υπογράφω!!!!

Συνάδελφοι με πολλή όρεξη για δουλειά, με αγάπη για τον κινηματογράφο, με όσα μέσα και αν διαθέτουν παρουσιάζουν αξιόλογες δουλειές και βραβεύονται στο διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους "Cinema διάβασες;;"

Με την αναφορά μου στο διαγωνισμό είμαι διπλά χαρούμενη, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να  παρουσιάσω για πρώτη φορά στο κουτί  των θησαυρών μου, όπως θέλω να ονομάζω το blog μου τις δουλειές 2  συναδέλφων που μας συνδέει το κάτι παραπάνω. 

Αρχικά θα ήθελα αναφερθώ στη δουλειά της αξιόλογης συναδέλφου μου και νηπιαγωγού Βασιλικής Γέροντα και του 3ου νηπιαγωγείου Αρχαγγέλου. Την Βασιλική γνωρίζω από παλιά, λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι της στο θαυμαστό κόσμο της μεγάλης οθόνης, λίγο πριν ξεκινήσει το κινηματογραφικό της ταξίδι στην παράδοση του τόπου της.
ΚΑΙ δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από εκείνην. Σχεδόν ήμουν σίγουρη!!!

Το νηπιαγωγείο στο οποίο είναι προϊσταμένη έχει βραβευτεί δύο φορές από το συγκεκριμένο Διαγωνισμό με το 1ο βραβείο στην κατηγορία Ταινία Τεκμηρίωσης, την πρώτη φορά στον 7ο με την ταινία "Από το σιτάρι στο ψωμί" και τώρα στο 10ο Διαγωνισμό με την ταινία "Κάποτε στον Αρχάγγελο παλιά, το παιχνίδι μας έφερνε κοντά".

Στο ενεργητικό της επτά ταινίες, με την τελευταία να είναι στο τέλος της επεξεργασίας της και που σύντομα θα δούμε, η συνάδελφος και το 3ο νηπιαγωγείο Αρχαγγέλου προβάλλουν την παράδοση του χωριού τους αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητα της πολιτιστικής τους κληρονομιάς και τη σημασία της διατήρησής της.
Η ίδια αναφέρει :
"Η παράδοση ειδικότερα ως μνήμη μας διδάσκει, μας ενθαρρύνει, μας προτρέπει ή αποτρέπει, ενισχύει το αίσθημα της συλλογικότητας, αποτελεί πηγή έμπνευσης και προωθεί ηθικές αξίες.

Τα έθιμα που εκλείπουν ή αλλοιώνονται με ξενόφερτα στοιχεία, τα αίτια και οι συνέπειες αυτού του προβλήματος, αλλά και η σημαντικότητα της παράδοσης στη διαμόρφωση ανθρώπων με ιδιαίτερη κουλτούρα και φυσιογνωμία μας ώθησαν να ασχοληθούμε με τις εν λόγω ταινίες παροτρύνοντας τα παιδιά να χτίσουν γέφυρα με το παρελθόν, να ψάξουν, να μάθουν γι΄ αυτό, να προβληματιστούν και να προτείνουν λύσεις, να βιώσουν, να αναβιώσουν, να γίνουν γνήσιοι μεταδότες κουλτούρας και μεταλαμπαδευτές γνώσεων με αφετηρία πάντα το παιχνίδι, τη δράση και τη συνεργασία, με αρωγούς τους γονείς και την ευρύτερη τοπική κοινωνία.

Η εκπαίδευση, ως θεσμός που ασκεί σημαντική και μακροχρόνια επιρροή στη διαμόρφωση των αντιλήψεων και στάσεων στα παιδιά, αποτέλεσε το όχημα των εκπαιδευτικών, για να εμπλέξουν τα παιδιά του νηπιαγωγείου σε μια σειρά διαδικασιών και ανακαλύψεων που αναδεικνύουν την πολιτιστική μας κληρονομιά  και τη διατήρηση της στο πέρασμα των χρόνων."

Η αξιόλογη κινηματογραφική δουλειά του 3ου νηπιαγωγείου Αρχαγγέλλου μετρά 7 ταινίες :
  • Αναβίωση του παραδοσιακού αρχαγγελίτικου Γάμου
  • Από το σιτάρι στο ψωμί(1ο βραβείο στην κατηγορία Ταινία Τεκμηρίωσης στον 7ο Διεθνή  Μαθητικό Διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους)
  • Από την ελιά στο λάδι τα χρόνια τα παλιά 
  • Μια φορά και έναν καιρό ένας αρχαγγελίτης αγγειοπλάστης
  • Ένας αρχαγγελίτης  τσοπάνης τότε τα χρόνια τα παλιά.
  • Κάποτε στη Αρχάγγελο παλιά το παιχνίδι μας έφερνε κοντά.(1ο βραβείο στην κατηγορία Ταινία Τεκμηρίωσης στον 10ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους)
  • Γεύσεις Αρχαγγέλου(την αναμένουμε με χαρά!!)
Στο 10ο Διαγωνισμό βραβεύτηκε και το 2ο δημοτικό σχολείο Ρόδου με την πολύ γλυκιά, αστεία, τρυφερή ταινία των 13 λεπτών "Ή σοκολάτα της Έριδος" με το 1ο βραβείο μυθοπλασίας. Κάθε φορά που την βλέπω με κάνει να χαμογελάω ακόμα περισσότερο και να σκέφτομαι πόσο πολύ θα αρέσει στα παιδιά του νηπιαγωγείου! 

Με αυτή την ταινία στο φετινό 10ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού μήκους βραβεύτηκε η εκπαιδευτικός θεατρικής αγωγής και συνάδελφος Σοφία Κουτσάκη που γνωρίζω και που εκτιμώ βαθύτατα. Όπως είπα και στην αρχή της ανάρτησης, η χαρά μου είναι διπλή γιατί η Σοφία που τώρα υπηρετεί και στο 2ο δημοτικό σχολείο Ρόδου όταν πρωτοξεκίνησε την εκπαιδευτική της πορεία το 2012 υπήρξε δασκάλα της κόρης μου στα πρώτα της βήματα στο 1ο δημοτικό σχολείο Ρόδου. 

Παρ'όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως εκπαιδευτικός ειδικότητας  λόγω της μετακίνησης της σε τρία διαφορετικά σχολεία προκειμένου να συμπληρώσει το ωράριο της με ότι συνεπάγεται αυτό η Σοφία δεν σταματά να είναι δημιουργική  και να αγαπάει αυτό που κάνει. 

Η ίδια αναφέρει:
"Το 2012 εργάστηκα για πρώτη φορά σε σχολείο ως εκπαιδευτικός θεατρικής Αγωγής. Ευτυχώς εκτός από το πτυχίο του τμήματος θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών  είχα τότε και ένα Μεταπτυχιακό Δίπλωμα με ειδίκευση στο Μουσικό Θέατρο από τη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου το οποίο με βοήθησε να προσεγγίσω τους μαθητές μου χρησιμοποιώντας περισσότερο την καλλιτεχνική γλώσσα της μουσικής και του θεάτρου και λιγότερο την ακαδημαϊκή.

Οι κινηματογραφικές πρακτικές μου χτύπησαν την πόρτα αρχικά ως λύσεις ανάγκης , ανεβάζοντας παραστάσεις «κινημοτοθέατρο»  καθαρά για πρακτικούς λόγους. Δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα ,τα σκηνικά και όλα αυτά που χρειαζόμουν για να ολοκληρώσω τις παραστάσεις μου στον χώρο του σχολείου οπότε άρχισα να πειραματίζομαι χρησιμοποιώντας εμβόλιμες κινηματογραφικές σκηνές τις οποίες δούλευα παράλληλα για να υποδηλώσω την   εξωσκηνική  δράση αποκτώντας  περισσότερη ελευθερία. 

Από το 2016 και μετά όταν καταργήθηκε το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής από τις δύο μεγάλες τάξεις του δημοτικού τα πράγματα έγιναν πολύ δύσκολα καθώς όλοι οι εκπαιδευτικοί της δικής μου ειδικότητας έπρεπε να μοιράζονται σε 3 σχολεία και πάνω προκειμένου να συμπληρώσουν το ωράριο τους. 

Η καθιερωμένη μεγάλη  παράσταση που ανεβάζαμε στο τέλος της χρονιάς με την έκτη τάξη  ήταν  πλέον παρελθόν. Έχοντας ελάχιστο χρόνο σε κάθε σχολική μονάδα και δουλεύοντας πλέον με παιδιά ως την Δ δημοτικού η θεατρική παράσταση έπαψε να είναι ζητούμενο. Διδάσκω σε 24 διαφορετικά τμήματα σε 3 ή 4 διαφορετικά σχολεία, μιλάω με 3 ή 4 διευθυντές και άλλους τόσους συλλόγους διδασκόντων.  

Μέσα σε όλη αυτή τη δυσκολία η δημιουργικότητα μου βρήκε διέξοδο αποκλειστικά στη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους. Το 2018 αποφάσισα να βασίσω την διπλωματική μου εργασία  -κάνοντας ένα δεύτερο μεταπτυχιακό στο αρχαίο θέατρο- στην μεταφορά μιας αρχαίας τραγωδίας  σε παιδιά του δημοτικού και την αξιοποίηση της ως εργαλείο εκπαιδευτικό για την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της κριτικής σκέψης. Το καλλιτεχνικό μέσο που επέλεξα ήταν μια ταινία μικρού μήκους. Δουλεύοντας διαθεματικά αποφάσισα να συνδέσω το μάθημα της ιστορίας της Δ δημοτικού με την δική μου εκπαιδευτική πρόταση και έρευνα. Έτσι προέκυψε η ταινία «Μήδεια» την οποία δημιούργησα με παιδιά από το 5ο Δημοτικό σχολείο Ρόδου. Με αυτή  την ταινία  συμμετείχα ως εισηγήτρια εργαστηρίου στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας με τίτλο:«Οι τέχνες στο Ελληνικό Σχολείο:  παρόν και μέλλον» και αυτή ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να δείξω τη δουλειά μου σε ένα ευρύτερο επιστημονικό κοινό, με επιτυχία. 

Έχοντας πλέον λύσει τα τεχνικά προβλήματα της εικόνας και  ήχου μέσα από δικές μου πρακτικές μπορώ πλέον αυτόνομα να ολοκληρώνω τις σχολικές ταινίες μου  με το λιγότερο δυνατό κόστος και χρόνο. Επειδή δεν έχω μια σταθερή βάση  είναι απαραίτητο να μπορώ να δουλεύω όλα τα στάδια της ταινία μου χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια. Όμως πέρα από το τεχνικό μέρος στις ταινίες μου δίνω πολύ μεγάλη σημασία στην συμμετοχή των παιδιών και στην  μύηση τους στην καλλιτεχνική γλώσσα της υποκριτικής , του θεάτρου και του κινηματογράφου.  
«Η Σοκολάτα της Έριδος»  ήταν μια ταινία 13 λεπτών που όμως δουλεύτηκε με τα παιδιά μια ολόκληρη σχολική χρονιά. Και φυσικά συνδέεται και αυτή διαθεματικά με το μάθημα της ιστορίας της Γ δημοτικού. Επίσης συνδέεται με το σχολικό περιβάλλον την καθημερινότητα των παιδιών καθώς και την αλληλεπίδραση τους με τα άλλα παιδιά. 

Η συζήτηση πάνω στο θέμα του σεναρίου είναι το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας. Τους πρώτους μήνες δεν υπήρχε η κάμερα υπήρχαν οι αυτοσχεδιασμοί και οι ακροάσεις για την διανομή των ρόλων. Επειδή τα παιδιά δεν έχουν συνηθίσει να δουλεύουν με το δικό μου τρόπο αρχικά  μεταφέρουν τις πρακτικές των σχολικών γιορτών των δασκάλων  πράγμα το οποίο πρέπει να αποβάλουμε προκειμένου να γίνουμε αληθινοί και δημιουργικοί. Υπάρχουν αντιδράσεις όλοι θέλουν να είναι πρωταγωνιστές όμως σιγά σιγά καταλαβαίνουν ότι το μεγαλύτερο κέρδος είναι η συμμετοχή όσο μικρή ή μεγάλη κι αν είναι. 

Τα γυρίσματα έγιναν εξολοκλήρου στο χώρο του σχολείου και αυστηρά μέσα στο διδακτικό μας ωράριο. Τα παιδιά δε χρειάστηκε να προμηθευτούν απολύτως τίποτα χρησιμοποιήσαμε ό,τι είχε ο καθένας από το σπίτι ενώ οι γονείς δεν χρειάστηκε να μπουν σε κόπο ή να φέρουν τα παιδιά στο σχολείο εκτός ωραρίου. Αυτό απλά έρχεται να δείξει ότι μπορούμε με τα ελάχιστα μέσα και χωρίς να χρειαστεί να μπουν τα παιδιά και οι γονείς σε διαδικασίες να φτιάξουμε μια πολύ καλή σχολική  ταινία. 

Βέβαια η ταινία  εκτός από τον καλλιτεχνικό της ρόλο εξυπηρετεί και εκπαιδευτικούς σκοπούς θέτοντας καίρια ζητήματα και βάζοντας τα παιδιά εκτός από  τη θέση του πρωταγωνιστή στη θέση του σκεπτόμενου παρατηρητή.

 Η διάκριση μας χαροποίησε πολύ όμως η χαρά που πήραν τα παιδιά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και κατά τη θέαση του τελικού αποτελέσματος ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της ταινίας μας! Εκτός από την παραγωγή σχολικών ταινιών εκπαιδεύω  τους μαθητές μου στην θέαση ταινιών μικρού μήκους  πιστεύοντας ακράδαντα ότι το κινηματογραφικό προϊόν μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο στην μαθησιακή διαδικασία."  

Επιπλέον στον ίδιο διαγωνισμό το δημοτικό  σχολείο της Παστίδας απέσπασε το 2ο βραβείο στην κατηγορία Αφίσα, η οποία ήταν μέρος της ταινίας «Ένα ποδήλατο με παραφάγκα» μια ταινία που εστιάζει στις δύσκολες συνθήκες ζωής των Δωδεκανησίων επί Ιταλοκρατίας, μια ταινία επίκαιρη αφού μόλις εχτές η Δωδεκάνησος γιόρτασε ελεύθερη για μία ακόμη φορά την ενσωμάτωση της στην Ελλάδα το 1947.

Υπέροχες δημιουργίες κάθε μια μοναδική αποδεικνύουν ότι οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, ειδικότητες έχουν και όρεξη και αγάπη και κυρίως θέληση να δημιουργούν και να αποτελούν πρότυπα μίμησης εργατικότητας και δημιουργικότητας για τα παιδιά μας. Τα θερμά μας  συγχαρητήρια αγαπητοί συνάδελφοι, τα θερμά μας συγχαρητήρια αγαπημένα παιδιά του 3ου νηπιαγωγείου Αρχαγγέλου, του 2ου δημοτικού σχολείου Ρόδου,  του δημοτικού σχολείου Παστίδας.Καλή δημιουργική συνέχεια σε ό,τι κάνετε.Είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα. Γιατί;;;Γιατί  θα το κάνετε με αγάπη!!!!


Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

Υποστηρίζω τη Ζωή ....Γιατί μπορώ!!!

Πλέον σημαντικό είναι να γνωρίζουμε όλοι μας πως να υποστηρίζουμε τη Ζωή....Επί της ουσίας!!
Το 3ο νηπιαγωγείο και το 2ο δημοτικό Καλυθιών οργάνωσαν  σεμινάριο Εκπαίδευσης στη Βασική υποστήριξη της ζωής με χρήση και Απινιδωτή στις 6 Μαρτίου στο αμφιθέατρο του κτηρίου στο οποίο συστεγάζονται.
Οι ενδιαφερόμενοι είχαν την ευκαιρία να πιστοποιηθούν ως ανανήπτες έτοιμοι να παρέχουν μια ανάσα πιο κοντά στη ζωή όποτε τους ζητηθεί.
Οι Διασώστες Ρόδου είναι μια εθελοντική ομάδα που στόχο έχει να εκπαιδεύσει όσους περισσότερους συντοπίτες μας γίνεται στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και στην χρήση του αυτόματου εξωτερικού Απινιδωτή. Εκτός απο πιστοποιημένους ανανήπτες, επιπλέον, έχει στόχο να  γεμίσει το νησί με απινιδωτές. Σύντομα θα υπάρχουν στις Καλυθιές και στο Φαληράκι. ΑΣ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ.