Πάει πολύς καιρός που στις σελίδες του σχολικού ημερολογίου Δράσεων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ΤΕΡΑΤΑΚΙΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ δεν έχει καταγραφεί τίποτα.
Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, χωρίς παιδιά στα σχολεία. Χωρίς εκπαιδευτικούς ανάμεσά τους......
Η εκπαίδευση στην εντατική ...
Η καρδιά της χτυπάει αμυδρά ..
Αλλά χτυπάει......
Περιμένει να επανέλθει. Να χτυπήσει δυνατά. Και θα χτυπήσει, γιατί τα παιδιά όσο κι αν δεν το πιστεύουν οι μεγάλοι το αγαπούν το σχολείο και θέλουν να γυρίσουν στα θρανία.
Αρκεί οι μεγάλοι να θυμηθούν τα δικά τους σχολικά χρόνια. Όσο δύσκολα κι ήταν πάντα θυμούνται με νοσταλγία το κουδούνι του σχολείου. Τους συμμαθητές κι ας μην τα έβρισκαν πάντα μαζί τους.Τους καθηγητές τους και τους δασκάλους κι ας ένιωθαν την πίεση των μαθημάτων. Έτσι κι οι μαθητές μας σήμερα ..
Σιγά σιγά θα επανέλθει η εκπαίδευση στους ρυθμούς που χτυπάει η καρδιά των παιδιών μας. Αυτά θα της δώσουν ζωή. Θα βγει από την εντατική γιατί εκπαίδευση δεν νοείται πάρα μόνο με φυσική παρουσία όλων των παιδιών και των εκπαιδευτικών μέσα σε μια σχολική τάξη.
Προς το παρόν είναι καλωδιωμένη!Αναγκαίο κακό....Έτσι,πρότειναν οι ειδικοί!
Και οι εκπαιδευτικοί προσπάθησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα με όλη τους τη θέληση να αποκτήσουν δεξιότητες ώστε να την κρατήσουν στη ζωή ...έστω και Έτσι! Αλλά κι οι μαθητές και οι γονείς τους ως επί το πλείστον συνέβαλαν και προσπάθησαν ξεπερνώντας δυσκολίες υλικοτεχνικής υποστήριξης και δεξιοτήτων χειρισμού υπολογιστή.
Και φτάσαμε σε ένα σημείο να μιλάμε για σταδιακή επάνοδο.. Για σταδιακή επαναφορά στη Ζωή...Δύσκολη η επαναφορά που σαστίζει τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς μετά από όλα αυτά που έχουν ακούσει. Κανείς όμως δεν φαντάζεται και δεν επιθυμεί εσαεί μια εκπαίδευση μπροστά σε έναν υπολογιστή. Αυτό δεν είναι εκπαίδευση! Είναι μια αναμετάδοση ήδη αποκτημένων γνώσεων και μια επαφή όλων των εμπλεκόμενων στην εκπαιδευτική διαδικασία αναγκαία λόγω εγκλεισμού αλλά όχι αυθεντική και ουσιώδης.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι να βρίσκονται όλα τα παιδιά στην τάξη τους με τον δάσκαλο... ...Και η αλληλεπίδραση ..να είναι μοναδική ..αυθεντική .. πλούσια σε συναίσθημα.. χωρίς παρεμβολές.
Και ο νοών νοείτο.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ είναι να επανέλθει η Ζωή του σχολείου σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Τα σχολεία να ξανακάνουν ΔΡΑΣΕΙΣ από αυτές που μόνον εκείνα ξέρουν να κάνουν. Να καμαρώσουμε τα παιδιά σε συναυλίες, γιορτές, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας σε ομιλίες που διοργανώνουν όπως ο λόγος -αντίλογος και μας αφήνουν...άφωνους!
Κι όλα αυτά που έζησαν λόγω εγκλεισμού να έχουν μόνο μορφωτικό χαρακτήρα, να παραμείνουν στη μνήμη τους θυμίζοντάς τους ότι πρέπει να εκτιμούν κάθε τι στην καθημερινή σχολική ζωή. Τους ήχους, τα χρώματα, τις μυρωδιές, τις εικόνες, τα πρόσωπα. Γιατί αυτό το καθετί δεν είναι εν τέλει δεδομένο.
Σταδιακά, λοιπόν, και με προσοχή για ένα αυθεντικό σχολείο που αγαπάει και σέβεται τους μαθητές του.
Φτου ξ' Ελευθερία.......!!
Εις τον αιώνα των αιώνων! Αμήν!!
