Σεισμοειδικοί: Ο σεισμογράφος των παιδιών των Γ1 και Γ2 τάξεων του 5ου Δημοτικού σχολείου πόλεως Ρόδου στους 10 καλύτερους !!!!

Τα παιδιά τα τελευταία χρόνια έρχονται πολλές φορές αντιμέτωπα με ειδήσεις για φυσικές καταστροφές που αφορούν σε σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές. Πώς τις διαχειρίζονται; Τι γνωρίζουν σχετικά με τα θέματα αυτά και τι νιώθουν;

Ιδιαίτερα οικείο τους είναι τα φαινόμενο των σεισμών καθώς η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη και την έκτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο από άποψη σεισμικότητας.

Στα πλαίσια της ευασθητοποίησης και της ενημέρωσης των παιδιών καθώς και της προετοιμασίας τους σε περίπτωση σεισμού φέρνοντας τα σε επαφή με τα μέτρα προστασίας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το σεισμό,  το 5ο Δημοτικό σχολείο πόλεως Ρόδου και συγκεκριμένα ο τάξεις Γ1 και Γ2 υλοποίησαν το σχολικό έτος 2019-2020 ένα πρόγραμμα OPEN SCHOOLS FOR OPEN SOCIETES με τίτλο: 

ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ

ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ, ΕΙΜΑΙ ΣΕΙΣΜΟΕΙΔΙΚΟΣ.

με υπεύθυνους  εκπαιδευτικούς

την κα Κυρίτση Ελισάβετ και 

την κα Παπαζαχαρίου Ειρήνη Ανθή. 

Το πρόγραμμα στόχευε να γνωρίσουν τα παιδιά το φαινόμενο των σεισμών και των ηφαιστείων, να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους σχετικά με τους σεισμούς και να μάθουν τρόπους αποτελεσματικής προστασίας από τους σεισμούς.

Αφορμή υπήρξε το μάθημα της ιστορίας Γ΄Δημοτικού σχετικά με την Τιτανομαχία και τον μύθο του Εγκέλαδου. Επιπλέον εκείνη την περίοδο τα παιδιά είχαν έντονα προβληματιστεί  από τον σεισμό μαγέθους 6,1 ρίχτερ στην Αλβανία. 

Κι έτσι ξεκίνησαν όλα. Τα παιδιά παρακολούθησαν σχετικά βίντεο και έγιναν συζητήσεις γύρω από τι γνωρίζουν και πως αισθάνθηκαν όταν βίωσαν έναν σεισμό κάποια στιγμή στη ζωή τους.

Αργότερα, ενημερώθηκαν από ειδικούς παρακολουθώντας  συνεδρία -εξ αποστάσεως. Έθεσαν τα ερωτήματα τους και πήραν απαντήσεις με απλή ορολογία της επιστήμης έτσι ώστε να γίνει κατανοητή από τους μαθητές της Γ τάξης του Δημοτικού.

Προχώρησαν σε πειράματα και προσομοιώσεις ώστε να κατανοήσουν καλύτερα το εσωτερικό της γης, τις λιθοσφαιρικές πλάκες, τις τεκτονικές πλάκες και τα ρήγματα κι εν τέλει το φαινόμενο του σεισμού.

Δέχτηκαν επίσκεψη και ενημερώθηκαν από το Αυτοτελή Γραφείο πολιτικής προστασίας του Δήμου Ρόδου για θέματα σχετικά με την ετοιμότητα και ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον.

Επιπλέον υλοποιήθηκε έκτακτο σχέδιο σεισμικής άσκησης με ιδιαίτερη επιτυχία.

Επιπρόσθετα το πρόγραμμα περιελάμβανε την κατασκευή ηφαιστείων με στόχο την κατανόηση της ύπαρξής τους καθώς παγκοσμίως καταγράφονται 500 κοιμισμένα και ενεργά ηφαίστεια.

Όμως οι μικροί σεισμοειδικοί δεν σταμάτησαν εκεί. Κατασκεύασαν  δύο σεισμογράφους, έναν από απλά και άχρηστα υλικά κι έναν ακόμα πολύ πιο εξελιγμένο με την βοήθεια ειδικών. Ειδικότερα με τον τελευταίο τα παιδιά πήραν μέρος στον εκπαιδευτικό διαγωνισμό "Φτιάξε το δικό σου σεισμογράφο"ο οποίος διοργανώθηκε από την ελληνογερμανική Αγωγή σε συνεργασία με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής πολιτικής. Η συμμετοχή τους διακρίθηκε ανάμεσα στις 10 καλύτερες και ανήκουν στους νικητές του φετινού διαγωνισμού.
Πολλά συγχαρητήρια σε παιδιά και εκπαιδευτικούς !!!

Τα παιδιά της...καραντίνας δημιουργούν και διακρίνονται! Μαρία-Νικολέτα Νικόλη μαθήτρια της Γ' Δημοτικού του Δημοτικού Σχολείου Παραδεισίου: Πολλά συγχαρητήρια!!

Και τα σχολεία άνοιξαν πια όλα, με τελευταία στη σειρά  τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία, με την ίδια μέριμνα και τα ίδια μέτρα που πάρθηκαν και στη δευτεροβάθμια.

Οι αίθουσες δεν είναι πια μονάχες. Γέμισαν παιδιά!! Καθισμένα εντούτοις το κάθε ένα μόνο του στο θρανίο και σε απόσταση 1,5 μέτρο  το ένα  από το άλλο.Και οι αυλές δεν είναι πια άδειες. Απέκτησαν ξανά ήχους, φωνές, γέλια,  πειράγματα, ποδοβολητά!!!Αλλά το παιχνίδι των παιδιών  δεν είναι τόσο  ομαδικό πια. Είναι μάλλον παράλληλο.Αλλά τα  παιδιά είναι τα ίδια που για σχεδόν τρεις ολόκληρους μήνες ήταν έγκλειστα.

Νέοι κανόνες, νέα δεδομένα. Πολλά από αυτά δεν θυμίζουν σε τίποτα  αυτά που ήξεραν οι μαθητές μέχρι σήμερα. Τους φαίνονται περίεργα ίσως και υπερβολικά όλα αυτά αλλά τα ακολουθούν.

Τουλάχιστον προσπαθούν!

Κι ενώ ζουν πρωτόγνωρες καταστάσεις  στις οποίες προσπαθούν να ανταποκριθούν, οι συμμαθητές τους και οι εκπαιδευτικοί τους  παραμένουν οι  ΙΔΙΟΙ και αυτό είναι και το μόνο  που τους παρέχει ασφάλεια,  που τους κάνει να αισθάνονται άνετα με αυτές τις αλλαγές. 

Βλέπετε εκπαίδευση πρωτίστως είναι τα πρόσωπα και οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους και τα συναισθήματα που γεννιούνται κατά την αλληλεπίδρασή τους.

Η νέα γνώση που παρέχεται δεν γίνεται κτήμα του μαθητή  αν αυτή δεν συνοδεύεται από συναισθήματα χαράς  και ασφάλειας αποτέλεσμα της  εκπαιδευτικής διαδικασίας της οποίας κύριοι πυλώνες είναι  παιδιά και εκπαιδευτικοί. 

Έτσι και τώρα μέσα από συναισθήματα χαράς και ασφάλειας που μόνο οι σχέσεις μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών γεννούν, τα παιδιά κατακτούν την νέα γνώση, ζουν τη νέα όλο μέτρα πραγματικότητα, την μετά καραντίνα, την φτου ξ' ελευθερία, την σου την σκάσαμε κύριε Κοροναϊέ εποχή. (#Cross fingers#keep convid19 away#)

Πρώτες μέρες ξανά, λοιπόν,  στο σχολείο...

"Πώς περάσατε τους μήνες που ήμαστε κλειστά;"ρώτησε η δασκάλα τα παιδιά.

Δεν υπήρξε συνάδερφος πιστέψτε με, που να μην ρώτησε τους μαθητές του αυτό ακριβώς! 

Κι οι απαντήσεις περίπου οι ίδιες. Απαντήσεις που διχάζουν.

Να μερικές από αυτές..

-Καλά ήταν, αλλά βαρέθηκα.

-Ωραία.

-Στην αρχή φοβήθηκα.

-Μια χαρά.Μου άρεσε που τρώγαμε όλοι μαζί.

-Έπαιζα όλη μέρα...

- Μου έλειπαν οι φίλοι μου

-Έπαιζα στην αυλή μου αλλά βόλτες δεν πηγαίναμε γιατί θα αρρωσταίναμε.

-Δεν μου άρεσε να κάθομαι συνέχεια στο σπίτι.

-Ωραία, ήταν αλλά μου έλειπες κυρία!!

-Εμείς κάναμε πολλά πράγματα με την μαμά μου....Δεν πήγαινε στη δουλειά.Ωραία ήταν!

-Εντάξει.. ωραία  ήταν αλλά δεν είχα πολλούς φίλους..........

Απαντήσεις που δηλώνουν ανησυχία, φόβο, χαρά, λύπη, στενοχώρια....

Ανάμεικτα συναισθήματα!

Και πόσο λογικό είναι αυτό όταν παιδιά καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση τόσο αιφνίδια. 

Η μαθήτρια της Γ' Δημοτικού του Δημοτικού Σχολείου Παραδεισίου ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΝΙΚΟΛΗ είναι ένα από τα παιδιά της καραντίνας και  περιγράφει πολύ όμορφα  αυτό ακριβώς, τα ανάμεικτα συναισθήματα της που της προκάλεσε ο  αναγκαστικός εγκλεισμός με το παρακάτω χειρόγραφο σημείωμα που μου έστειλε και την ευχαριστώ.

Τα ανάμεικτα αυτά συναισθήματα όμως  αποτυπώνονται πολύ όμορφα και  στη ζωγραφιά της για τον Κορονοϊό με την οποία η Μαρία Νικολέτα διακρίθηκε ανάμεσα σε 1528 παιδιά στον Πανελλήνιο διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε από τις 18 Μαρτίου  έως τις 12 Απριλίου με θέμα 《Μικροί εικονογράφοι》απο τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.

Η ζωγραφιά της όχι μόνο διακρίθηκε αλλά συμπεριλήφθηκε στις 50 καλύτερες εικόνες και θα φιλοξενηθεί στις σελίδες ενός βιβλίου με τίτλο 《Με τη σκέψη μου αγκαλιάζω τον κόσμο》.

Αναμένοντας το βιβλίο από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική που θα παρουσιάζει το πώς βίωσαν τα παιδιά τα αναγκαστικά μέτρα για τον Κορονοϊό, τις ανησυχίες τους και τις ελπίδες τους...

Να ευχηθούμε ολόψυχα ...

Αυτό που έζησαν τα παιδιά της καραντίνας και του εγκλεισμού ..να μην το ξαναζήσουν ποτέ ξανά.

Και το βιβλίο που θα φιλοξενήσει τη ζωγραφιά της Μαρίας Νικολέτας να υπάρχει για να μας θυμίζει μόνο, ότι ακόμα κι αν όλα δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε οι άνθρωποι πάντα βρίσκουν  τον τρόπο να δημιουργούν...και αυτό είναι Ζωή!!

Συγχαρητήρια Μαρία Νικολέτα! 

Καλή Δημιουργική συνέχεια!!!!